Niemand wil pups van 15 weken
Niemand wil pups van 15 weken
Pups onder de 15 weken kunnen sinds 29 december 2014 niet in- of uitgevoerd worden. Volgens EU-verordening 576/2013 mogen gezelschapsdieren pas reizen als ze ingeënt zijn tegen rabiës. Dat mag ten vroegste op 12 weken en ten minste 21 dagen voor de dag van ‘export’.
“In de praktijk betekent deze goedbedoelde regeling dat pups pas op 15 weken kunnen reizen, een leeftijd die veel hoger ligt dan pups die in het land zelf aangekocht worden én die de uitermate belangrijke inprentingsfase van de hond omvat”, aldus Kamerlid Yoleen Van Camp (N-VA), die bevoegd minister Borsus aan de tand voelde over de maatregel.
De maatregel treft politiehonden, assistentiehonden en bonafide kwekers die volledig volgens de regels hun pups opbrengen en die ze bijvoorbeeld uit- of invoeren om de bloedlijn zuiver te houden.
Particuliere kwekers en trainers van politie-, assistentie- en jachthonden zijn niet te spreken over de maatregel, net als de KKUSH (vereniging die toeziet op het verbeteren van de hondenrassen in België). Er loopt ook een petitie tegen de verordening die ondertussen bijna 5000 handtekeningen verzamelde.
Algemeen secretaris van de KKUSH, Joël Vanlerberghe bevestigt: “Voor de leeftijd van 16 weken maken jonge hondjes een cruciale socialisatie- en inprentingsfase door. Wanneer puppies tot 15 weken in het nest moeten blijven, kan je ervan op aan dat ze de sociale inprentingsfase in het nieuwe huisgezin volledig zullen gemist hebben en dit hun hele leven zullen meedragen. Je kan het vergelijken met de opvoeding van baby’s en kinderen.” De KKUSH verwacht dat door de maatregel het aantal gevallen met agressie met honden zal toenemen.
Hierbij willen wij als woordvoerder www.hondenrassen.eu er toch op wijzen dat we van mening zijn dat pups minstens de leeftijd van 10 tot 12 weken moeten hebben vooraleer ze de mama zouden mogen verlaten. “Wij klagen aan dat sommige fokkers het niet zo nauw nemen met de verhandelbare leeftijd van de pups. Alle kinderen zijn niet gelijk, het ene kind is ook sneller volwassener dan het andere. Dit is ook zo bij honden, pups die te snel hun mama verlaten missen een deel van de opvoeding die ze anders van de mama-hond zouden meekrijgen. Dit heeft te maken met de karaktervorming van de hond op later leeftijd.”
“Het probleem is vooral dat Europa het oplegt als ‘alles-of-niets’-maatregel”, zegt Yoleen Van Camp. “Lidstaten kunnen kiezen: ofwel toepassen voor iedereen én zonder bijkomende voorwaarden, ofwel helemaal achterwege laten. De meeste rabiësvrije landen willen ook rabiësvrij blijven, dus kiezen ervoor om de maatregel onverkort toe te passen.” Onder die landen: Nederland, Frankrijk, Luxemburg, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Italië. Ook bevoegd minister Borsus sprak zich in die richting uit en wil niet afwijken van de regel.
Van Camp vraagt nu dat minister Borsus bij zijn Europese collega’s pleit voor een herziening van de maatregel: “Als lidstaten wél bijkomende voorwaarden zouden mogen opleggen, bijvoorbeeld de maatregel enkel toepassen voor landen die niet-rabiësvrij zijn, zou dat een perfecte tussenoplossing zijn.”
2 Reacties
Schrijf een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Beste Woordvoerder van Hondenrassen,
U verward de socialisering van de hond met die van een kat .. Waar een kat perfect sociaal omgaat met haar kittens en ze via kopieergedrag veel bijbrengt, is dit absoluut niet zo bij honden. De aanbevolen leeftijd voor het nest te verlaten bij een kitten is inderdaad 12 weken .. Bij een hond is dit in het algemeen echter tussen de 7 en 8 weken (uitgesloten enkele kleine rassen ).. vele ervaren africhters zullen u zelf zeggen dat ze een pup ouder dan 7 weken NOOIT zullen nemen. Realiteit is dat er weinig teven zijn die sociaal genoeg zijn om bij hu pups te laten na 7 weken.. Realiteit is dat zelf de meeste “hobby” fok zich afspeelt in stallen en garages waar van enige socialisering , laat staan inprenting geen sprake is .. voor de duidelijkheid .. inprenting ( periode3 tot 7 weken) zijn de periode waar de fokker zijn echte eerwaarde kan tonen. Vanaf 3 weken zijn al hun zintuigen open en het is dan dat ze met huislijke activiteiten en geluiden moeten worden ingeprent .. vanaf 7 weken moeten ze hun eigen wereld en roedel gaan verkennen … Deze regel van pups bij fokkers te laten tot 15 weken is ronduit krankzinnig en getuigd van een totaal gebrek aan enige Kynologische kennis .. wie geeft die politiekers echter raad vraag ik me af ??? !!!!!
@Sammy Hertecant ik ga mij zeker geen expert noemen, maar als observator kan ik je wel vertellen dat de mama spelenderwijs de puppy leert om zich te verdedigen en op eigen benen te staan. Je kan ook heel goed zien dat de mama de puppy’s corrigeert door hen bij het nekvel te nemen en de puppy tegen de grond te duwen enz…. Op latere leeftijd, hierbij spreek ik na een paar jaar, zie je nog steeds de band tussen de (nu volwassen puppy) en de mama. Ik geef je volledig gelijk dat ze vanaf 7 weken hun eigen wereld en roedel moeten gaan verkennen. Dit doen ze ook samen met hun mama. Als die mama een correcte opvoeding heeft gehad zal de pup ook de correcte opvoeding krijgen van de mama, maar wel zonder stress en in een eigen omgeving. In geval een puppy op 7 weken in een vreemde omgeving op eigen benen moet staan kan ik je vertellen dat veel pups dit nog niet aankunnen. Deze pups vragen een 100% correcte voeding, opvang en aandacht. Iemand die niet dagelijks bezig is met honden weet niet hoe je dat moet geven. Hierdoor krijg je 1: Vroegtijdige sterfgevallen. 2: Gefrustreerde en onhandelbare honden. Ik ga niet zeggen dat het in alle gevallen zo is. Maar ik ben van mening, laat de natuur op een normale wijze zijn werk doen. Laat de mama en de pups even van elkaar genieten. En eerlijk toegeven, 3 weken extra bij de mama vertoeven… zo nadelig zal dit toch niet zijn bij de africhting van een hond.
Buiten de kwestie zou ik toch nog willen zeggen dat een hond ook het recht heeft om een eigen leven te leven en niet 24 op 24 naar de pijpen van zijn baasje te dansen. Het gaat erom de juiste balans te vinden tussen het baasje en de hond.